Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Το δάκρυ του τσολιά!

Ευτυχισμένοι όλοι τους που ψηφίστηκε το μεσοπρόθεσμο και χαρούμενοι για το αποτελεσματικό σχέδιο δράσης του εφάρμοσαν…
Όλα πήγαν τέλεια, κανείς δεν μπορεί πλέον να τους κουνήσει από τη θέση τους, άσχετα αν οι ξένες εφημερίδες κάνουν λόγο μέχρι και για νέο στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ελλάδα!
Το τι γινότανε έξω στην πλατεία, την ώρα που στη Βουλή τεμάχιζαν τη δόξα, την ιστορία, τον εθνικό μας πλούτο, καρφί δεν τους καιγότανε. Το ζητούμενο γι’ αυτούς ήταν, να τελειώσουν το έργο που ξεκίνησαν!
Οι δυνάμεις κρούσεις που είχαν υποτάξει για να πράξουν το «τέλειο» έγκλημα, στάθηκαν στο ύψος τους και με τη συνδρομή των δικών τους μασκοκουκουλοφόρων, κατόρθωσαν να ρεζιλέψουν τη χώρα μας, να μηδενίσουν, αυτό νομίζουν ότι πέτυχαν, το κίνημα των αγανακτισμένων και να γεμίσουν δάκρυα τα μάτια όσων αγαπούν την ΕΛΛΑΔΑ.

Θέλω να νικήσω! Αν όμως δεν τα καταφέρω, βοηθήστε με να προσπαθήσω με θάρρος! (Ο όρκο του αθλητή των Special Olympics)
Ο περίεργος

Παιδί και κατασκήνωση

Ένας άλλος προβληματισμός των γονιών κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι αν πρέπει να πάει το παιδί τους κατασκήνωση. Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία και ποιες θα’ ναι οι επιπτώσεις της ένταξής του, μακριά από αυτούς;

Αν το παιδί σας είναι πάνω από 7 ετών, είναι η καλύτερη λύση και για εσάς και γι’ αυτό. Καθώς οι μπόμπιρες «μεγάλωσαν», αρχίζουν να θέλουν να νιώσουν λίγο ελεύθεροι, ανεξάρτητοι και αυτόνομοι. Η προστασία των γονιών, που πολλές φορές καταλήγει στην υπερπροστασία, οι πιέσεις, τα πρέπει και τα μη, τα έχουν καταπιέσει.
Στην κατασκήνωση θα βρουν αυτό που ζητάνε. Χαρά, διασκέδαση, παιχνίδι, νέους φίλους, ελευθερία και αυτονομία.
Πριν όμως αποφασίσετε να πάει το παιδί κατασκήνωση, ακολουθείστε τα παρακάτω βήματα:
Συζητήστε μαζί του και ενημερώστε το λεπτομερώς για τις δραστηριότητες που θα αναπτύξει εκεί, τις νέες φιλίες που θα κάνει, αλλά και για τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που θα πρέπει να έχει.
Αν πάει για πρώτη φορά, καλό θα είναι να πάει με κάποιο φίλο του.
Κάντε μια έρευνα για τις κατασκηνώσεις που υπάρχουν. Μάθετε λεπτομέρειες για το πρόγραμμα των δραστηριοτήτων και διατροφής.
Μελετήστε μαζί τα ενημερωτικά φυλλάδια που θα σας δώσουν και κατόπιν επισκεφθείτε το χώρο. Συζητήστε με τους υπεύθυνους για τις συνθήκες διαμονής και για τα απαραίτητα εφόδια που πρέπει να έχει το παιδί μαζί του (κουβέρτα, σεντόνια, πετσέτες, μαγιό, πιτζάμες, εσώρουχα, μπλουζάκια, σορτς, κ.λ.π.). Αφήστε βέβαια και το παιδί να κάνει τις δικές του ερωτήσεις.
Ετοιμάστε τις βαλίτσες μαζί. Αφήστε το να πάρει κοντά του κάτι που θέλει πάρα πολύ. Φυσικά δε θα κουβαλήσει και όλο το δωμάτιο. Δυο-τρία πραγματάκια που τα έχει πραγματικά ανάγκη. Αυτά μπορεί να είναι κάποιο αγαπημένο του παιχνίδι, κάποιο μουσικό όργανο, κ.α.
Κατασκήνωση λοιπόν. Δώστε στο παιδί σας το δικαίωμα και τη χαρά να νιώσει αυτήν την εμπειρία και να θυμάστε ότι τα οφέλη, θα’ ναι πολλά.

Αυτά λοιπόν που αποκομίζει είναι:
Αυτονομία: Μαθαίνουν να εξυπηρετούνται μόνα τους οργανώνοντας τους εαυτούς τους χωρίς τη στίξη των γονιών. Αποκτούν αυτοέλεγχο και ανεκτικότητα σε περιπτώσεις καβγάδων με τ’ άλλα παιδιά. Μεταδίδουν τα ενδιαφέροντά τους, υποστηρίζουν την γνώμη και τον εαυτό τους, μοιράζονται απόψεις και συναισθήματα, ανεξαρτητοποιούνται.
Αυτογνωσία: Μέσα από τις διάφορες δραστηριότητες που γίνονται στην κατασκήνωση το παιδί ανακαλύπτει τα κρυφά του ταλέντα και τις κρυφές πτυχές του χαρακτήρα του. Ανακαλύπτει επίσης, τι μπορεί να κάνει, βάζοντας όρια, διορθώνει τα λάθη και τη συμπεριφορά του, γίνεται πιο ανεκτικό, συνεργάζεται, βοηθάει και αναλαμβάνει ευθύνες.
Ελευθερία: Επιτέλους είναι μακριά από τους γονείς! Νιώθει ελεύθερο να κάνει ο, τι θέλει αλλά και να σέβεται την ελευθερία των άλλων. Η αίσθηση αυτή το βοηθά να παίρνει πρωτοβουλίες, να συμμετέχει, να εκφράζει τη γνώμη του, να εκδηλώνει τις ιδιοτροπίες του, να μιλά ευγενικά, να δείχνει υπομονή, αλλά πάνω απ’ όλα να αισθάνεται ελεύθερο.
Κοινωνικοποίηση: Μοναξιά, τέλος. Νέα γνωριμίες, καινούργιες φιλίες και αδυναμίες. Η επαφή και η επικοινωνία με τα συνομήλικα, τα μικρότερα ή τα μεγαλύτερα παιδιά, θα το βοηθήσουν να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του, να θαυμάζει, αλλά και να θαυμάζεται και να συνειδητοποιήσει τι θέλει. Αυτά θα το κάνουν πιο ώριμο.
Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση όλα αυτά να του φανούν βουνό και να θέλει να επιστρέψει σπίτι του. Δεν είναι λίγα τα παιδιά που ήδη από τις πρώτες μέρες θέλουν να φύγουν, να πάνε στους γονείς τους.
Αυτό συμβαίνει γιατί δεν είναι τόσο ώριμα και προετοιμασμένα να δεχθούν την αποχώρηση από τους γονείς. Ίσως δεν είναι τόσο κοινωνικά όσο νομίζατε. Η ανάθεση πρωτοβουλιών, ευθυνών και υποχρεώσεων τα αγχώνει, τους δημιουργεί ανασφάλειες και τα τρομάζει.
Για να μην συμβεί κάτι τέτοιο, μόνο εσείς, οι γονείς, μπορείτε να καταλάβετε αν είναι έτοιμο να δεχθεί όλα όσα του προσφέρει η κατασκήνωση. Αυτό θα γίνει παρατηρώντας διάφορες αντιδράσεις του στην καθημερινότητα. Για παράδειγμα, αν μπορεί να κοιμηθεί ένα βράδυ σε κάποιο φιλικό σπίτι, αν είναι κοινωνικό και κάνει εύκολα φιλίες. Η καθημερινότητα είναι αυτή που θα σας βοηθήσει να καταλάβετε αν το παιδί είναι ώριμο συναισθηματικά και σωματικά να δειχθεί αυτή την αξέχαστη και συναρπαστική εμπειρία της κατασκήνωσης.
Νιώστε τις εμπειρίες του και δώστε του την ευκαιρία να ζήσει την παιδική του ηλικία με όλο του το είναι.
Η κοινωνία θέλει ώριμα παιδιά και όχι προσκολλημένα στην ποδιά σας.

Καλλιόπη Γραμμένου
Δημοσιογράφος
Παιδαγωγός-Εμψυχώτρια

Την ευλογία τους…

Οι Απόστολοι του Χρίστου θα ξεχωρίζουν μέσα στην Ιστορία της Εκκλησίας, σαν οι υπέρλαμπροι αστέρες πρώτου μεγέθους της πνευματικής ζωής. Την 30η Ιουνίου, η Εκκλησία γιορτάζει τους δώδεκα Αποστόλους που αρχικά εξέλεξε ο Κύριος, πλην του Ιούδα Ισκαριώτη. Αυτοί είναι: Σίμωνας (Πέτρος), Ανδρέας, Ιάκωβος, Ιωάννης, Φίλιππος, Θωμάς, Βαρθολομαίος (Ναθαναήλ), Ματθαίος, Ιάκωβος του Αλφαίου, Σίμωνας ο Ζηλωτής, Ιούδας ο αδελφός του Ιακώβου του μικρού και ο Ματθίας, που εξελέγη μέσα στο υπερώο τις παραμονές της Πεντηκοστής, σε αντικατάσταση του Ιούδα του Ισκαριώτη. Τη ζωή του καθενός των Αποστόλων αυτών, σκιαγραφούμε στις ιδιαίτερες γιορτές τους. Εδώ γίνεται υπενθύμιση της ενότητας που είχαν μεταξύ τους, αλλά και της ηθικής τους, που τόσο συνέβαλε στην πνευματική εν Χριστώ αναγέννηση του κόσμου. Έχουμε, λοιπόν, χρέος και εμείς οι αγωνιζόμενοι χριστιανοί, να κινούμαστε στα ίχνη τους και με θερμό ζήλο για τη διάδοση του σωτηριώδους μηνύματος του Ευαγγελίου, που διέπνεε κι αυτούς, να γίνουμε μιμητές του έργου τους.








...είναι οι μάρτυρες της εκκλησίας μας, που τους τιμάμε στις 30 Ιουνίου.

Ορθόδοξος Συναξαριστής 
www.saint.gr

Την ευλογία τους…

Ο Πέτρος ( από το πέτρα= σταθερός σαν βράχος) καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του Ιωνά, αδελφός του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου.
Είχε νυμφευθεί στην Καπερναούμ, όπου έμενε οικογενειακά μαζί με την πεθερά του. Όπως μας πληροφορεί το Ευαγγέλιο, όταν ο Ιησούς έφθασε στη λίμνη της Γεννησαρέτ συνάντησε τους δυο αδελφούς Πέτρο και Ανδρέα οι οποίοι έριχναν τα δίχτυα τους. Αμέσως μετά την κλήση τους, άφησαν τα δίχτυα και τις οικογένειές τους και τον ακολούθησαν.
 Ήταν τύπος αυθόρμητος, ορμητικός, και τη ζωή του κοντά στο Χριστό τη μαθαίνουμε από τα τέσσερα Ευαγγέλια, ενώ την αποστολική του δράση, από τις πράξεις των Αποστόλων. Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, ο Πέτρος, δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Ιουδαία, στην Αντιόχεια, στον Πόντο, στην Γαλατία, στην Καππαδοκία, στην Ασία και τη Βιθυνία.
 Κατά την παράδοση (που σημαίνει ότι δεν είναι απόλυτα ιστορικά διασταυρωμένο) έφτασε μέχρι την Ρώμη, όπου επί Νέρωνος (54-68μ.Χ.) υπέστη μαρτυρικό θάνατο, αφού τον σταύρωσαν χιαστί, με το κεφάλι προς τα κάτω περί το έτος 64 μ.Χ.
Η παράδοση θεωρεί ότι ο Πέτρος  κρατά τα κλειδιά του Παραδείσου και πως ελέγχει το ποιος μπαίνει σ’ αυτόν.
Επίσης πολλές φορές ο λαός μας το επικαλείται για την ελευθέρωση των κρατουμένων.


Ο δε Παύλος (λατινική λέξη από το paulus= πολύ μικρός) γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας σε ένα χωρίο που ονομάζεται Γίσχαλα και στην αρχή ήταν σκληρός διώκτης του Χριστιανισμού. Το 36 μ.Χ. περίπου, όταν κάποτε μετέβαινε στη Δαμασκό για να διώξει και εκεί χριστιανούς, έγινε θαύμα στο οποίο φανερώθηκε ο Χριστός, ο οποίος τον πρόσταξε να πάει στον Ανανία ο οποίος τον κατήχησε και τον βάπτισε.
 Έτσι, έγινε ο μεγαλύτερος κήρυκας του Ευαγγελίου, θυσιάζοντας μάλιστα και την ζωή του γι’ αυτό. Ονομάστηκε ο πρώτος μετά τον Ένα και Απόστολος των Εθνών, λόγω των τεσσάρων μεγάλων αποστολικών περιοδειών του.
Είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας της Ελλάδος. Συνέγραψε 14 επιστολές προς τις Εκκλησίες τις οποίες εκείνος ίδρυσε. Τη ζωή του με τις περιπέτειές του θα τα δει κανείς, αν μελετήσει τις Πράξεις των Αποστόλων, αλλά και τις 14 Επιστολές του στην Καινή Διαθήκη.
Ο Απόστολος Παύλος υπέστη μαρτυρικό θάνατο (χωρίς να είναι απόλυτα ιστορικά διασταυρωμένο) δι’ αποκεφαλισμού στη Ρώμη μεταξύ των ετών 64 - 67 μ.Χ.
Λόγω θαύματος μπορεί να θεωρηθεί ότι συμπάσχει και προστατεύει τους τυφλούς.


είναι οι μάρτυρες της εκκλησίας μας, που τους τιμάμε στις 29 Ιουνίου.

Ορθόδοξος Συναξαριστής 
www.saint.gr

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Οι κατάρες των προδομένων…

«Είμαι υπερήφανος για την Ελλάδα…» είπε ο κατά φαντασίαν  πρωθυπουργός, την ώρα που άνοιγαν κεφάλια, που γυναίκες λιποθυμούσαν, που ηλικιωμένοι βλασφήμαγαν την ώρα και τη στιγμή που έστω για μια στιγμή πίστεψαν ότι τα «αγανακτισμένα» εγγόνια τους θα φέρουν τούμπα τους καρεκλοκένταυρος…
Η γενιά του Πολυτεχνείου, η γενιά που τρώει με χρυσά κουτάλια, για μια φορά ακόμα μας απέδειξε ότι δεν έχει ανάγκη την ψήφο μας για να κυβερνήσει…
Γιατί, αν λέγεται ότι υπάρχουν στημένα παιχνίδια στο ποδόσφαιρο, στην πολιτική τι υπάρχει;
Πώς να δεχθούμε λοιπόν την πτώση της Δημοκρατίας, πώς να θεωρήσουμε τυχαίο το Βατοπέδι, πώς να κλείσουμε τα μάτια στις φωτιές ντόμινο της Ηλείας, πως ν’ αδιαφορήσουμε για τα υποβρύχια, πώς να δηχθούμε ότι μαζί τα φάγαμε, με κάποιον που ο μπόγιας θα έπρεπε να είχε μαζέψει εδώ και χρόνια;
Μπράβο Γιωργάκη τα κατάφερες. Την έβγαλες στο σφυρί την Ελλάδα και έθαψες τις ελπίδες ενός λαού που ξέρει να παλεύει και ν’ αγωνίζεται. Ξέχασες όμως το πιο βασικό!

Οι κραυγές του πόνου και της δυστυχίας σύντομα θα σε πνίξουν και οι κατάρες των προδομένων δεν θα σε αφήσουν ν’ αναπνεύσεις!
Ο περίεργος

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Ο «Χρυσός χρόνος»… του παπατζή!

Το Ελληνικό Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή του Χρυσού Αιώνα της  Δημοκρατίας της… ΑΘΗΝΑΣ.
Αναφέρεται εδώ η περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής.
Ο νόμος απαιτούσε τα  εξής: 
1)  Να είναι Έλλην πολίτης
2)  Να κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία
3)  Να ΜΗΝ είναι κίναιδος και
4) Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία αυτού, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία. 
Εάν τηρούνταν όλα αυτά τότε ο εν λόγω κύριος, μπορούσε να γίνει βουλευτής. 
Αν  ο κύριος αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.
Αν δεν έφθανε η περιουσία του τότε έπρεπε να κατασχεθεί ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν) και το υπόλοιπο που αδυνατεί να καλύψει να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.

Έχουμε εμείς τέτοιο «πράμα»;
Πηγή: unews.pathfinder.gr
 

Την ευλογία τους…














…είναι οι μάρτυρες της εκκλησίας μας, που τους τιμάμε στις 28 Ιουνίου.

Ορθόδοξος Συναξαριστής 
www.saint.gr

Φέρτε τα… πίσω!

Η σταθερότητα που έχει αυτή η κυβέρνηση στο λόγο και τα έργα της, είναι το κάτι  άλλο. Το σπασμένο τηλέφωνο παίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, αλλά στο ποιος θα πληρώσει τη ζημιά, το θύμα είναι ένα. Εμείς!
Φέρτε πίσω ό, τι σας έδωσε ο προηγούμενος, είπε το  πρωί το  «αρχηγείο» της οικονομίας και πριν πέσει η νύχτα, με τηλεοπτική παρέμβαση τα μάζεψε…
Και άντε εσύ εργάτη, αγρότη, συνταξιούχε να πάρεις στα σοβαρά αυτούς τους ανθρώπους και να περιμένεις να δεις και καλό.
«Τελειώσαμε με τα δάνεια και τώρα πάμε για επενδύσεις» είπε ο πρωθυπουργός και οι μισοί στο καφενείο έπεσαν τ’ ανάσκελα, με τους υπόλοιπους να τραβάνε ενέσεις… μήπως και προλάβουν το εγκεφαλικό.
Γιατί αδέρφια, ο νέος XXL τσάρος της οικονομίας, το είπε καθαρά: «Χρειάζονται θυσίες». Το ποιος θα θυσιαστεί το άφησε να εννοηθεί, καθώς ξέρει πολύ καλά ότι έχει να κάνει με φωστήρες!
Κομμένα πια τα δανεικά, οι ξένοι θέλουν να μας αγοράσουν με την οκά. Ναι, ναι με αυτή γιατί τους πάει γάντι με την εξοντωτική πολιτική που εφαρμόζουν.
Το θέμα είναι τι γίνετε εδώ και για πόσο ακόμα θα είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε ανάμεσα στο ψέμα και τον εκβιασμό. Αυτόν που κάθε λίγο και λιγάκι χρησιμοποιούν για να μας τρομάξουν!
Τίποτα πλέον δεν τους συγκινεί και τίποτα δεν τους τρομάζει, αφού όπως λένε «σκύλος που γαβγίζει δε δαγκώνει».
Οι «αγανακτισμένοι», όπως λένε στα πηγαδάκια τους, έγιναν οι γραφικοί της πλατείας, η αντιπολίτευση μια ξεχαρβαλωμένη κουδουνίστρα και οι επαναστάτες του γλυκού νερού εκ του μαντριού τους , πολιτικές διαφημίσεις!
Ούτε ένας δεν έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, ούτε ένας δεν παίρνει θέση ως γνήσιος Έλληνας, ούτε ένας δεν διαφοροποιείται από «το κείμενο του παπαγάλου», αυτό που λέει, πες συνέχεια αυτό που σου λένε οι άλλοι, για να το πιστέψεις.
Το να πουν έστω και μια φορά την αλήθεια, ίσως το θεωρούν προσβολή. Όπως ντροπή θεωρούν να ζητήσουν να φέρουν πίσω τα δικά τους παιδιά όσα τους είχαν δώσει απλόχερα εδώ και χρόνια.
Επιδοτήσεις μαϊμού, κονδύλια για εικονικές καλλιέργειες, συντάξεις για αγωνιστές του σεμέν, μισθούς γεμάτους επιδόματα κυλικείου, περιόδου, λόξιγκα, αϋπνίας και απιστίας.
Αλλά πώς να τους χαρακτηρίσεις και τι να πεις όταν τους βλέπεις να σφυρίζουν αδιάφορα όταν δίπλα τους  σκάνε βόμβες με μίζες, στημένα παιχνίδια και δημόσιες σπατάλες;
Τίποτα απολύτως τίποτα. Απλά, επιβάλετε να κάνουμε σημαία τον όρκο του αθλητή των Special Olympics (Θέλω να νικήσω! Αν όμως δεν τα καταφέρω, βοηθήστε με να προσπαθήσω με θάρρος!), και αντλώντας δύναμη από το έμβλημα των παγκόσμιων αγώνων «Αθήνα 2011», να συνεχίσουμε το δικό μας αγώνα.


Έναν αγώνα με τον ήλιο να γίνεται πηγή της ζωής μας και να μας παραπέμπει στην δυνατότητα της υπέρβασης και τη δύναμη της ψυχής, έναν αγώνα γεμάτο με χρώματα από το Ελληνικό τοπίο ικανά να μας γεμίσουν πάθος, αισιοδοξία, ελπίδα και ελευθερία.

(άρθρο του Παύλου Ανδριά, από την ΠΡΩΤΗ της Ηλείας, τη 28-6-11)

Σπρώξε… γλείψε!

Για να μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό, κάποτε η ΕΒΓΑ είχε στα ψυγεία της αυτό το παγωτό και γινότανε της γειτονιάς ο πόλεμος κάθε Κυριακή που γυρίζοντας στο σπίτι από την εκκλησία, οι γονείς, μας το έπαιρναν.
Από σήμερα όμως, ο Τζέφρι  θα το πάρει μόνος του και θα το γλείφει χωρίς σταματημό μ’ αυτά που θ’ ακούει από της πλατείας το λαό.
Γιατί κουφός δεν είναι, χαμένος είναι, άτολμος και υπάλληλος αυτών που του έχουν υποσχεθεί μια θέση στη σοσιαλιστική τσουλήθρα του μέλλοντος!
Και όσο βλέπει ότι ο ένας μετά τον άλλο, μέσα από το μαντρί υψώνει τη φωνή του και λέει «δε θα φάω εγώ το ξύλο» και σκέφτεται να την κάνει, καθώς δεν ξέρει να κάνει ούτε το σταυρό του, παθαίνει τάραχο μεγάλο.
Κάτσε να δεις ότι αυτό το Λιανέϊκο θα του το ρημάξει το σπίτι… πριν αρχίσουν τα μπάνια του λαού!
Ο περίεργος

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Κουδουνίστρες τύπου elephant boy

Παραμονή της 48 ωρης και τα κορίτσια έχουν κάθε λόγο να βρίζουν ότι μυρίζει εξουσία!
ΧΑΪΔΩ: Άσε με φιλενάδα, γιατί κοντεύω να σκάσω, με όλες τις αρλούμπες που ακούω, τις καλτσοδέτες μου μέσα!
ΚΡΥΣΤΑΛΙΑ: Και εγώ μαζί σου αγάπη μου. Ακούς εκεί! Να βγαίνει ο elephant boy και να μας απειλεί ότι θα βγουν τα τανκς αν γυρίσουμε στη δραχμή! Ποιος νομίζει ότι είναι;
ΧΑΪΔΩ:  Ο αντιπρόεδρος μωρή, που τρώει ότι βρει και μας γράφει στα…  άντε μη βρωμίσω το στόμα μου!
ΑΜΑΛΙΑ: Και εγώ η βαμμένη Πασοκτζού αγάπη μου μέχρι χθες, αηδίασα. Δεν τους  άκουσες που έκαναν κουβέντα πάλι για συνεταιρισμούς και παραγωγικές τάξεις; Ποιο τούβλο το ξεστόμισε, δεν το θυμάμαι. Το μόνο που ξέρω είναι ότι μας πουλάνε και από πάνω θέλουν και να μας μαρκαλάνε!
ΑΓΛΑΪΤΣΑ:  Ξέρεις ότι μου ζητάει να μου φορέσει καπέλο στο δάνειο που είχα πάρει για να σουλουπώσω τη χαμοκέλα για να μείνω, τώρα που παντρεύτηκαν τα παιδία, ενώ κάθε μέρα τρέχω στα νοσοκομεία με την αρρώστια μου;
  ΧΑΪΔΩ:  Αυτό λες; Η σύνταξη του Θανάση, δε μας φτάνει πλέον ούτε για να πάρουμε πάνες ακράτειας και πάει το κατοστάρι για την τουαλέτα, σύννεφο.
 ΑΓΛΑΪΤΣΑ:   Μωρή για το παλιοντάτσουν, μου ζητάει να πληρώσω τέλη κυκλοφορίας, λες και έχω πόρσε…
 ΚΡΥΣΤΑΛΙΑ:  Άσε με, άσε με. Μα είναι δυνατόν να βγαίνει ο ακατανόμαστος και να λέει ότι είναι επιτυχία που έδωσε συνέντευξη σε ισπανική εφημερίδα;
ΑΓΛΑΪΤΣΑ:  Τέλος αγάπη μου. Περιμένω να δω αυτούς που είπαν ότι δεν θα ψηφίσουν, πόσο φιλότιμο έχουν και  δεν είναι κουδουνίστρες…

Το magazine της Κατίνας  

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Την ευλογία τους…

Μεσοθανάτιοι φόροι…

Κόψε -κόψε τι να κόψεις από το δόλιο Έλληνα που δεν έχει πλέον τι άλλο να τους δώσει!
Ο Μπένι όμως, ο νέος άτυπος ηγέτης που πήρε το χρίσμα μέσα σε ένα πρωί, από τον Κλούνεϊ της Ψωροκώσταινας, είπε να μας πιει το αίμα με παγάκια…
Ο ΛΑΦΚΑ φεύγει και έρχεται το ΑΚΑΓΕ  (Άντε Καραγκιόζη Αργόσχολε Γέρο Ενταφιάσου), με τους συνταξιούχους ήδη να σκέφτονται το μεγάλο ταξίδι, για τον άλλο κόσμο!
Οι δημόσιοι υπάλληλοι λένε πλέον «γεια» σε εφάπαξ και επιδόματα με αλογοουρά!
Οι εργαζόμενοι θα πληρώνουν εισφορά στο Ταμείο Πρόνοιας για να τους έχει ο Θεός καλά!
Όποιος έχει αναπηρία, ο Μπένι λέει ότι αυτό είναι σημάδι ότι στο παρελθόν είχε αμαρτήσει και ήρθε η ώρα τώρα και να του την κόψει για τιμωρία!
Βάζει επίδομα ανεργίας για να πληρώσει όποιον αλλοδαπό κυκλοφορεί στην κοινωνία και αρπάζει χρήματα απ’ όλα τα ταμεία, για να παίξει στοίχημα, μετά μανίας!
Ζωή σε λόγου μας!
Ο περίεργος

Ο Μπένι, ο Μπέος και το βιολί τους!

Το λίπος βλάπτει σοβαρά τον εγκέφαλο, πάει γάντι σ’ αυτούς τους δυο σουμοτζίδες, που ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή, με το έτσι θέλω, μας καβάλησαν στο σβέρκο!
Και ενώ μέχρι τώρα είχαμε τις ειδήσεις των οχτώ να μας χαλάνε, τώρα μας ήρθε το ποδόσφαιρο και το αφορολόγητο στο οχτώ, που οχτώ να είναι  οι ώρες τους.
Που να μας κοβόντουσαν τα χέρια όταν ψηφίζαμε για τον μεν πρώτο και που να μην ανοίξει ποτέ η ΕΠΟ για το δεύτερο.
Τι να το κάνουμε να βλέπουμε μπάλα τσούκου – τσούκου,  στήσιμο – γκολ από τη στιγμή που δε μας λένε ποια καλόπαιδα είναι αυτά που μέσα στο γήπεδο εκτελούσαν εντολές και σπίλωναν το όνομα και τη δόξα των καθαρών παιχτών και του αθλήματος, που από μικρά παιδιά έχουμε στην καρδιά μας.
Να τους πάρουν τα δελτία και να τους κόψουν τη μπάλα με τη μια, που τόσα χρόνια έβγαζαν λεφτά με τη σέσουλα και είχαν και άποψη τα τσογλάνια…


Και ναι, ρε. Δεν έχουμε να πληρώσουμε και δε γουστάρουμε απειλές από την κάθε ανέραστη, αυτή που σας χαϊδεύει τον πισινό, γιατί είστε «καλά παιδιά»!
Ο περίεργος

Την ευλογία τους…













Με βάση το Πάσχα εορτάζει 63 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα.
Στην Παναγία την Αρβανίτισσα είναι αφιερωμένος  ο ναός (εξωκλήσι) στις Καρυές της Χίου. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Μονομάχος ο Θ΄ (1042 - 1054 μ.Χ.), έστειλε πετράδες (που κατάγονταν από τη Βόρειο Ήπειρο), για να κτίσουν τη Νέα Μονή της Χίου. Μετά την ανοικοδόμηση της Νέας Μονής (που, παρά τις λεηλασίες και τις καταστροφές της από τους Τούρκους, σώζεται μέχρι σήμερα), οι άνθρωποι αυτοί έμειναν στο νησί και έγιναν κάτοικοί του. Οι απόγονοί τους ήταν ποιμένες και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή «Κοχλία» (περιλαμβάνει τα χωριά Καρυές, Αυγώνυμα, Ανάβατο και Δαφνώνα).
Οι ποιμένες, που διέμεναν στην ονομαζόμενη σήμερα τοποθεσία «Παναγία Αρβανίτισσα», έβλεπαν μια λυγερόκορμη κοπέλα με αρβανίτικη φορεσιά να περιδιαβαίνει στις κορυφές. Κατάλαβαν ότι είναι η Παναγία και από την ενδυμασία της την αποκάλεσαν Παναγία Αρβανίτισσα.
Το 1905 μ.Χ. βρέθηκε εικόνισμα της Παναγίας και κτίστηκε εκεί εκκλησία με την οικονομική αρωγή του έμπορου Αλέξανδρου Κωνσταντινίδη.
Το 1912 μ.Χ., που απελευθερώθηκε η Χίος από τους Τούρκους, μια ομάδα Τούρκων στρατιωτών διωκόμενη από τους Έλληνες εισήλθαν στο ναό της Παναγίας της Αρβανίτισσας.
Ο ναός αναφέρεται και με τις δύο ονομασίες από τον πληθυσμό της Χίου, ιερός ναός Αναλήψεως – Παναγίας Αρβανίτισσας, αλλά περισσότερο γνωστός είναι ο ναός ως Παναγία Αρβανίτισσα».
Ως επίλογο χρησιμοποιούμε τα λόγια του γέροντα Νεκταρίου: «…Η Παναγία η Αρβανίτισσα διδάσκει τους εκλεκτούς κατοίκους των ορεινών της Χίου και φίλους του υιού της, την απόκτηση της πνευματικής εγρηγόρσεως, ως μιας εκ των αρετών που μας βοηθούν στην σωτηρία των ψυχών μας. Αισθητώς και εν εγρηγόρσει, την έβλεπαν, πάντοτε με την ενδυμασία της Αρβανιτίσσης μητέρας, με διάφορες εκφράσεις στο πανέμορφο πρόσωπό της, ανάλογα με το τι ήθελε να υπογραμμίσει προς όφελος των Χριστιανών, και μετά την έχαναν, και πάλι επέστρεφε στα αισθητά και πάλι την έχαναν στην πορεία της προς την άνω Ιερουσαλήμ. Τους θύμιζε διαρκώς η Άμωμος ότι εκεί είναι η αιώνια πνευματική πατρίδα, η ετοιμασμένη για τους φίλους του υιού της».

...είναι οι μάρτυρες της εκκλησίας μας, που τους τιμάμε στις 26 Ιουνίου.

Ορθόδοξος Συναξαριστής 
www.saint.gr


Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Του ξέραναν τη συκιά...

Του ξέραναν τη συκιά και θύμωσε πολύ!
Θύμωσε τόσο πολύ που δεν μπόρεσε να συγκεντρωθεί και να γράψει μία λέξη σωστά!

Νεύρα...
πηγή: Zougla.gr

Την ευλογία τους…














...είναι οι μάρτυρες της εκκλησίας μας, που τους τιμάμε στις 25 Ιουνίου.

Ορθόδοξος Συναξαριστής 
www.saint.gr

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Μπομπιροταξιδέψτε…

Τα σχολεία τελείωσαν και οι κατεργάρηδες θέλουν παραλία, βουτιές και παιχνίδια με την άμμο. Χρειάζονται επειγόντως διακοπές, όπως και εσείς άλλωστε.
Ήταν μια κουραστική χρονιά, γεμάτη άγχος, τρέξιμο, ευθύνες, ρουτίνα. Καιρός δεν είναι να αρχίσετε τις αποδράσεις; Να κάνετε κανά μπανάκι, να χαλαρώσετε λίγο. Θα μου πείτε: «Καλά τρελή είσαι; Μαζί με τα παιδιά, διακοπές και χαλάρωμα; Ένας εφιάλτης. Σκέτος πονοκέφαλος!»
Φυσικά. Οι μπόμπιρες είναι έτοιμοι για δράση και αυτό που ζητούν από εσάς είναι να διασκεδάσετε μαζί τους, κάνοντας τη φροντίδα και την προστασία, παιχνίδι! Μοιραστείτε τις εμπειρίες σας και γεμίστε, εκτός από το άλμπουμ με τις φωτογραφίες, το άλμπουμ της ζωής σας με αξέχαστες αναμνήσεις.
Βουνό ή θάλασσα, όποιος κι αν είναι ο προορισμός σας, χαρείτε τον, διασκεδάζοντας, παίζοντας, χαλαρώνοντας, γεμίζοντας τις «μπαταρίες» σας για την επόμενη χρονιά που έρχεται. Ταξιδέψτε…
Θα μου πείτε ωραία όλα αυτά, όμως η πράξη αποδεικνύει άλλα. Πολλά τα ατυχήματα, οι αδιαθεσίες και οι μολύνσεις. Τι κάνουμε σ’ αυτές τις περιπτώσεις; Θέλει λιγάκι προσοχή. Εντάξει είπαμε να χαλαρώσετε, αλλά μην το παρακάνετε.
Απλά παίρνεται μαζί σας μια τσάντα παραπάνω, που δεν θα έχει τίποτα άλλο, παρά μόνο ένα μικρό φαρμακείο, για ώρα ανάγκης. Μην ξεχάσετε λοιπόν, ένα θερμόμετρο, αντισηπτικό, βαμβάκι και γάζες, ελαστικό επίδεσμο, αλοιφές για εγκαύματα και τσιμπήματα, αντιπυρετικό σιρόπι.
Προσοχή όμως και τα μάτια σας δεκατέσσερα. Μην παίρνεται αντιβιοτικά φάρμακα ή άλλα, που χρειάζονται συνταγή ιατρού. Αν συμβεί κάτι σοβαρό, απευθυνθείτε σ’ ένα γιατρό και μην πανικοβάλλεστε.
Βέβαια, εάν υπάρχει κάποιο χρόνιο πρόβλημα, θα πρέπει να πάρετε μαζί σας τη θεραπευτική αγωγή που σας έχει δώσει ο παιδίατρος σας, καθώς επίσης και το τηλέφωνο του. Η συμβουλή του θα σας είναι χρήσιμη και θα σας βγάλει από πολλούς μπελάδες.
Λίγη προσοχή, ασφάλεια και πρόβλεψη χρειάζεται. Προς Θεού, δε σας λέω να γίνεται εκνευριστικά υπερπροστατευτικοί, αλλά και μην «αράζετε» στις ξαπλώστρες και πίνετε το φραπεδάκι σας, αδιαφορώντας για το τι κάνει εκείνος ο μπόμπιρας με το κουβαδάκι στην άμμο και το νερό, χωρίς καπέλο και αντηλιακό. Τόσο η άμμος, όσο και ο ήλιος, είναι η χαρά του παιδιού. Κρύβουν όμως, πολλούς κινδύνους.


Αν είστε προετοιμασμένοι, ψύχραιμοι, αλλά και χαλαροί, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα απολαύσετε τις διακοπές σας με ασφάλεια και θα ξεκουραστείτε. Στη ζωή η κάθε στιγμή είναι μοναδική. Ζήστε την και μοιραστείτε την μαζί με τα παιδιά σας.


Καλλιόπη Γραμμένου
Δημοσιογράφος
Παιδαγωγός-Εμψυχώτρια