Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015

Η Μαίρη Βούλγαρη, απαντά στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!



Η Μαίρη είναι από εκείνους τους ανθρώπους που θέλεις να τους ακούς μέχρι την ώρα που θα πέσεις να κοιμηθείς, μα και από τους πρώτους με το που...
θ’ ανοίξεις τα μάτια σου, για να πεις ότι έμαθα κάτι για τη ζωή, για να πειστείς ότι είσαι άνθρωπος. Είναι από εκείνους που αποφεύγουν να βάζουν το «συν - »  στη ζωή τους για να κερδίσουν πόντους, μιας και μέσα από τα παραμύθια έμαθε τα όσα θα περάσουμε όταν μεγαλώσουμε!!!

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Η ανεμελιά! Κάποιος να σε κακομαθαίνει!

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν; Η αλήθεια είναι πως δεν μ’ άρεσαν τα παραμύθια, τα έβρισκα τρομακτικά, γεμάτα εγκλήματα και αδικία. Όταν τους το είπα με κοίταξαν απορημένοι, με ένα βλέμμα  σαν να έλεγαν το παιδί μας δεν είναι καλά… Αναγκάστηκαν να τα διαβάσουν για να έχουν προσωπική άποψη! Δεν μπορεί ένα παιδί να γελάσει ή να χαρεί με τον κοντορεβιθούλη που οι γονείς του το αφήνουν στο δάσος πχ, με λύκους, μάγισσες και κακιές μητριές… Είναι μια μικρογραφία, μια προετοιμασία,  για όσα θα περάσεις  μεγαλώνοντας… Τελικά πείσθηκαν, και με την άδειά τους τα έκαψα στο τζάκι!

Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει; Πάντα! Όχι μόνο συγχωρώ αλλά κατανοώ και το γιατί το κάνουν! Αλίμονο αν δεν αποδεχτείς τις ανθρώπινες αδυναμίες…

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας; Την ψυχραιμία μου. Ιδίως στα δύσκολα και στα ξαφνικά!

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα; Έχω πολλά ελαττώματα, αλλά τα αγαπώ όλα. Γι’ αυτό άλλωστε δεν τα έκοψα! Σημασία έχει όμως να μην ενοχλούν τους άλλους. Νομίζω πως το χειρότερο μου -για τους άλλους- είναι η έλλειψη υποκριτικού μου ταλέντου… ‘Αν και γνωρίζω πως οι άνθρωποι φοβούνται την αλήθεια πιο πολύ κι από τον θάνατο, εγώ την λατρεύω! Δεν ξέρω, ούτε θέλω να λέω ψέματα. Όταν ήμουν μικρή μου είπαν πως ψέματα λένε μόνο οι δειλοί και δυστυχώς το επιβεβαίωσα. Όμως και η αλήθεια μπορεί να σκοτώσει.

Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε; Κατ’ αρχήν δεν είμαι μοιρολάτρης! Ότι κι αν παθαίνουμε, καλό ή κακό, επί το πλείστων είναι θέμα λαθεμένων ή μη επιλογών. Σημασία έχει να βρίσκεις το κουράγιο και να ξανά αρχίζεις από την αρχή. Ο πείπτων και μονίμως εγειρόμενος, είναι άγιος και ήρωας!

Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας; Με κάθε τρόπο! Όταν αγαπάς βγαίνει αβίαστα!
Ποτέ δωροδοκώντας!

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας; Πάντα! Με ακολουθεί ακόμα και στα δύσκολα! Ουδέν κακόν αμιγές καλού, και ισχύει για όλα!

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό; Τους τελευταίους μήνες με την Π.Ε.Λ, έπεσα με τα μούτρα, από την ριζική ανακαίνιση, οργάνωση, έως την έκδοση των ανθολογίων (ποιητικών και διηγήματος, τόσο των παιδιών όσο και για τους μεγάλους. Ελπίζω μετά τις  εκλογές μας, να αποσυρθώ για να βρω χρόνο να γράψω…

Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας; Αυτά που έχεις φυλαγμένα και αγαπημένα στην ψυχή, δεν μπορεί κανείς να σου τα κλέψει! Δεν έχουν “αντικειμενική αξία”. Είναι από αυτά που ούτε πωλούνται, ούτε αγοράζονται, γι’ αυτό είναι μοναδικά!

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία; «Ένα γελαστό απόγευμα», με τον Νίκο Κούρκουλο.

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας; Το αγαπημένα μου αντικείμενα είναι το
laptop με τα κείμενα μου, μια κούπα καφέ, ένα πακέτο τσιγάρα,  και ένα τασάκι! Από τα άλλα, (γούρια) δεν έχω, ούτε τα πιστεύω, δεν έχω κανενός είδους πρόληψη.

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα; Ο πείπτων και μονίμως εγειρόμενος, είναι άγιος και ήρωας! Είναι δική μου διαπίστωση, ευτυχώς σε πολλή νεαρή ηλικία.

Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;  Παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στη χειραγώγηση του όχλου, με εκπληκτικά ομολογουμένως αποτελέσματα!

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει; Τίποτα δεν γίνεται τυχαία, ούτε το ατύχημα! Ο στόχος των εξουσιών ανά τους αιώνες είναι και θα είναι ο εγκέφαλος! Ιδίως των παιδιών! Είναι θέμα στρατηγικής.  Όσο πιο κενός τόσο καλύτερα! Άρα οι τέχνες, και ειδικά το βιβλίο είναι επικίνδυνα!

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων; Όσο πίσω κι αν πας στην ιστορία θα δεις πως η Ελλάδα δεν υπήρξε ούτε μια ημέρα ελεύθερη εδώ και αιώνες, έως σήμερα.  Όταν έχεις μάθει λοιπόν να διαφεντεύεσαι, αιώνες, είναι φυσικό να αφήνεσαι στα χέρια και στις βουλές των αφεντάδων.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή; Θα καταργούσα τουλάχιστον τους μισούς μαζί με τα χιλιάδες παραθυράκια τους, απ’ όπου ξεγλιστρούν αυτοί που τους φτιάχνουν…

Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους; Τι να φοβηθείς περισσότερο από τον άνθρωπο; Το χειρότερο θηρίο είναι! Τον «ΦΟΒΟ» των ανθρώπων όμως δεν τον αντέχω!

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε; Καλή θα ήταν, γιατί κακιά; Έχεις δει ζώο με ΑΦΜ και χρέη; Μια χαρά περνάνε και ελεύθερα! Και μη μου πεις πως δεν έχουν δικαιώματα, γιατί ούτε εσύ έχεις! Από τον μόνο που κινδυνεύουν είναι ο άνθρωπος, όπως και εσύ! Πάντως θα προτιμούσα ζώο της Ζούγκλας για να γλυτώσω από τους ανθρώπους και να ζω ελεύθερη!!!!

Πιστεύετε στα όνειρα; Υπάρχουν μερικά που είναι προφητικά, αλλά δεν μπορούν να τα δουν όλοι. Δεν ξέρω τελικά αν είναι καλό ή κακό να γνωρίζεις εκ των προτέρων τι θα συμβεί. Μπορείς όμως να προφυλάσσεσαι  σε μεγάλο βαθμό. Τα άλλα, τα καθημερινά, είναι άνευ σημασίας.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε; Κάποτε με ρώτησε ο γιός μου: «Μαμά μου, εγώ τώρα θα δουλεύω μέχρι να γεράσω, θα πάρω σύνταξη και μετά θα πεθάνω;» «Όχι μωρό μου, εσύ θα φροντίσεις να μην δουλεύεις. Η δουλειά με την δουλεία δεν έχουν διαφορά παρά μόνο στον τονισμό. Εσύ να μάθεις να εργάζεσαι, δηλαδή να παράγεις έργο, να αγαπάς αυτό που κάνεις ή να κάνεις αυτό που αγαπάς! Αφού τα κατάφερα εγώ, θα τα καταφέρεις και εσύ! Και να σέβεσαι τον χρόνο και τα χρόνια σου! Επειδή ο χρόνος δεν αγοράζεται, δεν τον υπολογίζει κανείς, τον σπαταλά αλλά δεν τον ζει!»


Δεν υπάρχει τίποτα πιο γελοίο από το βιογραφικό, ιδίως των συγγραφέων!
Όλα είναι γραμμένα σε τρίτο πρόσωπο και ξεκινούν πάντα με το: «Ο τάδε γεννήθηκε.» (Εμ, δεν θα είχε γεννηθεί; )
Κι αρχίζουν μετά, το χωριό, το σχολείο, πόσα παιδιά έκαναν, σε πόσα σεμινάρια πήγαν κλπ… Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ενδιαφέρει τον αναγνώστη!
Αν σε διαβάσει και του αρέσεις, απλά θα σε ξαναδιαβάσει!
Αποποιούμαι μετά “βδελυγμίας”, που λέν οι λόγιοι, τον χαρακτηρισμό “συγγραφέας” και διεκδικώ για τον εαυτό μου, τον πολύ πιο κολακευτικό χαρακτηρισμό “ γραφέας “ απ’ όπου λείπει εκείνο το περίεργο “συν” που καπελώνει την πράξη της γραφής, που είναι μια δουλειά απέραντα γοητευτική όταν μένει έτσι, γυμνή από προθέσεις!
Το βιο-γραφικό μου είναι τα βιβλία μου και μόνο.
1-Μαθήματα αγάπης
2 -Λεηλασία
3-Το μεγάλο ταξίδι
4-Ο φόβος φίλε!
5-Η αγία οικογένεια
6-Η ώρα του απολογισμού
7-Πειθαρχημένη διαβίωση
Αυτά προς το παρόν και τα 4 τραγούδια που μελοποιήθηκαν  από τον Νικόλα Αδέσποτο.


(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)