Το άλμα εις μήκος στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες, ήταν τριπλούν και πραγματοποιούνταν σε «σκάμμα» μήκους 16μ. Λέγεται ότι ο Σπαρτιάτης Χίονις στην Ολυμπιάδα του 664 π.Χ. πραγματοποίησε άλμα άνω από το όριο αυτό.
Μια παρόμοια απόδοση είχε κάνει και ο Φάυλλος, από τον Κρότωνα της Κάτω Ιταλίας, στα Πύθια, τους αθλητικούς αγώνες των Δελφών. Αναφέρεται πως, τρέχοντας μέσα στο διάδρομο, διέγραψε πορεία η οποία έφερε έξω από το σκάμμα με την άμμο. Γι’ αυτόν ειπώθηκε πως «υπερέβη τα εσκαμμένα», εξού και η γνωστή, θετικής σημασίας, φράση η οποία και σήμερα λέγεται σε κάθε περίπτωση που ξεπερνιούνται τα καθορισμένα όρια.
Η μουσίτσα
