Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Βαγγέλη, η πόρτα...

Ναι παλικάρι μου. Αυτή που σύντομα θ’ αναγκαστείς να την ανοίξεις και να βγεις.
Να βγεις να πας να βρεις τον άλλο αποτυχημένο φίλο σου, που μαζί μέσα σε δυο χρόνια κάνατε την Ελλάδα… τσαντίρι.
Που για να προστατέψετε τα υπάρχοντα σας,  τα κομποδέματα των πεθερών σας- συγγενών σας- κηπουρών σας, μας ξεβρακώσατε και μας πετάξατε στη Συγγρού να κάνουμε πιάτσα.
Να ξεφτιλιστούμε στα μάτια των παιδιών μας, γιατί κάναμε το λάθος να σας εκλέξουμε, να σας δώσουμε εξουσία.

Κάναμε το λάθος ως σωστοί Έλληνες πολίτες να εκτελέσουμε τις εντολές σας- χαράτσια, παρά τις προτροπές των σχετικών,  να σας γράψουμε κανονικά, γιατί βάλαμε πάνω απ’ όλα την πατρίδα μας.
Αυτή που εσείς ποτέ δεν αγαπήσατε, ποτέ δεν ιδρώσατε γι’ αυτή, ποτέ δεν μπήκατε στον κόπο να μελετήσετε την ιστορία της, γιατί πολύ απλά, τα δυο σας είχατε ανοίξει μεσιτικό γραφεί στις πλάτες της.
Ο περίεργος