Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

«Ακόμη θυμάμαι»… στην προθήκη της αυλής μας!!!

...με τη «φωνή» & την υπογραφή της Ελένης


Μετά από μια ομολογουμένως σκληρή ιστορία, όπως ήταν το...
«Πέρα από τις κόκκινες γραμμές» αποφάσισα να δώσω ένα μυθιστόρημα ευαίσθητο, ονειρικό. Πιστεύω πως στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, έχουμε ανάγκη από μια χαραμάδα φυγής, μια ανάσα τρυφερότητας, για να παραμείνουμε άνθρωποι. 

Το «ΑΚΟΜΗ ΘΥΜΑΜΑΙ» είναι  μια ιστορία σαν θρύλος, ένα μυθιστόρημα ύμνος στο μεγαλείο και την δύναμη της αγάπης. Μια πορεία σε παλιότερες εποχές που μας υπενθυμίζει αξίες και ιδανικά που τείνουν πια στις μέρες μας να χαθούν. Μέσα από το μύθο του, μας κάνει να δούμε πόση δύναμη μπορούμε να αντλήσουμε από τον ίδιο μας τον εαυτό σε δύσκολες ώρες. Μας παίρνει απ’ το χέρι για να μας δείξει πως ο δρόμος για τον όποιο στόχο μας, είναι η βαθιά πίστη σε αυτό που θέλουμε να πετύχουμε. Μας ψιθυρίζει με τον τρόπο του πως η αγάπη, είναι η μεγαλύτερη κινητήρια δύναμη μέσα στο σύμπαν.