Ό,τι μου έλεγε, το έγραφα στο σκληρό δίσκο του
μυαλού μου, προσπαθώντας κάθε φορά να δώσω και μια σωστή σειρά στις
αφηγηματικές του τοποθετήσεις.
Στην αρχή όλα σχεδόν ήταν εύκολα. Με το πέρασμα
όμως των ημερών και την εξέλιξη των προσωπικών μας σχέσεων, τίποτα δεν μπορούσε
να αρχειοθετηθεί και ν’ αποκτήσει σειρά προτεραιότητας, για χ, ψ, λόγους...
Ήταν η περίοδος που είπα «τέλος στο οργανωμένο
πλάνο και καλή αρχή στις χύμα περιηγήσεις».
Η Βαλίνα σχεδόν κάθε βράδυ μου κρατούσε συντροφιά,
είχα και τα τυχερά μου σ’ αυτό το ταξίδι, με τη σύμφωνη γνώμη του Λουκά που ανά
πάσα στιγμή έφτιαχνε την κατάλληλη ατμόσφαιρα και όπου του το επέτρεπε η
συζήτηση μου έλεγε ότι «για να κερδίσεις το θέμα που έχεις και για να έχεις το
επιθυμητό αποτέλεσμα, πρέπει να το ζήσεις σ’ όλε τις πτυχές του και αν
ταυτιστείς με τις πιθανές εκδοχές του».
Είχε δίκιο ο Λουκάς, αν και δεν ήταν λίγες οι
στιγμές που αισθανόμουνα ένοχος που κεράτωνα τη γυναίκα μου, προς όφελος της
προσωπικής μου επιτυχίας.
Όταν έκανα αντιστροφή των ρόλων και τοποθέτησα τη
γυναίκα μου στη θέση μου, κρύος ιδρώτας με έλουζε με την ιδέα ότι κάποιος θα
πλάγιαζε μαζί της, ενώ την ίδια στιγμή ένιωθα να με πλημμυρίζει μια φοβερή
ερεθιστική διάθεση. Το αν ήταν φυσιολογικό ή ανώμαλο, λίγο με απασχολούσε,
καθώς δεν ήταν αυτό το ζητούμενο στη δεδομένη στιγμή.
Ο Dr. είχε τη δική του άποψη,
τη δική του φιλοσοφία σε ό,τι είχε σχέση με την απιστία, αφού για χρόνια ήταν η
κρυφή του ερωμένη.
«Το παιχνίδι της προδοσίας, της απιστίας, του
κέρατου ή όπως αλλιώς μπορεί να το χαρακτηρίσει κάποιος, αρχίζει από τη στιγμή
που στο μυαλό σου σφηνώνεται η ιδέα της σαρκικής κατάκτησης ή πολύ απλά, του
πηδήματος.
Η καρδιά αρχίζει να χτυπάει σε τρελούς ρυθμούς, η
κρυφή επιθυμία θολώνει τον εγκέφαλο και το σώμα παραλύει και μόνο στην ιδέα της
ερωτικής επαφής.
Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται έρωτας ή αν είναι
αποτέλεσμα του πάθους και της σεξουαλικής εμμονής, όπως ακόμα δεν γνωρίζω, αν
και το έχω ψάξει αρκετά, τι αμόκ πιάνει τα πιόνια της απιστίας, που μετά την
πρώτη ερωτική συνεύρεση δίνουν όρκους αιώνιας αγάπης και αφοσίωσης, γνωρίζοντας
πολύ καλά, ότι τα ίδια λόγια τα έχουν πει στον κερατά, αρσενικό ή θηλυκό, που
έχουν αφήσει πίσω τους.
(απόσπασμα από το βιβλίο «ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΠΙΣΤΙΑΣ» του Παύλου Ανδριά,
που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΑΜΒΟΣ,
Χ. Τρικούπη 31, τηλ. 210-3300443)
