Σχεδόν όλοι έχουμε υποστεί το βάσανο του στενού παπουτσιού. Είναι εύκολο λοιπόν να φανταστούμε πόσο φρικτό θα ήταν το μαρτύριο του σιδερένιου παπουτσιού.
Πρόκειται για ένα μαρτύριο που εφάρμοζε η Ιερά Εξέταση κατά το Μεσαίωνα και αποσκοπούσε στο να ομολογήσει ο κατάδικος.
Οι ιεροεξεταστές έδεναν ολόκληρο το σώμα του σε σιδερένιο κάθισμα του οποίου τα πόδια ήταν βαθιά θεμελιωμένα στο έδαφος, ώστε να μένει ακίνητο, όσο κι αν τρανταζόταν ο βασανιζόμενος. Ελεύθερο να κινείτε έμενε το κεφάλι του το οποίο και έβρεχαν με κανάτια νερό, όταν λιποθυμούσε!
Ο δήμιος και οι βοηθοί του φορούσαν στα πόδια του θύματος, που συχνά ήταν αθώο, ένα σιδερένιο παπούτσι ή μια σιδερένια μπότα που έσφιγγαν όλο και πιο πολύ κατά διαταγή των ανακριτών. Στη συνέχεια κι ενώ ο κατάδικος δεν «ομολογούσε», έριχναν ανάμεσα σε πόδι και παπούτσι κομμάτια σίδερα ή πυρακτωμένα καρφιά τα οποία χτυπούσαν με σφυριά.
Από το φρικαλέο αυτό βασανιστήριο προέρχεται η φράση «θα σου βάλω τα πόδια σ’ ένα παπούτσι» που σημαίνει ότι θα σε περιορίσω τόσο πολύ που θα σε κάνω να πάσχεις ανυπόφορα…
Η μουσίτσα
