Μια φορά ένα φίδι και ένας κάβουρας ζούσαν μαζί
στο ίδιο μέρος. Ο κάβουρας ένιωθε φιλικά αισθήματα για το φίδι. Το φίδι όμως
φερόταν ύπουλα και διεστραμμένα. Ο κάβουρας, πάντοτε το συμβούλευε...
Αγανάχτησε λοιπόν ο κάβουρας και καιροφυλακτούσε
να το βρει κοιμισμένο. Και έτσι μια μέρα το τσάκωσε στο λαιμό, το έσφιξε πολύ
δυνατά, το έπνιξε και βλέποντάς το νεκρό του είπε: «Η ισότητα φίλε μου δεν σου χρειάζεται τώρα που πεθαίνεις όφειλες να την είχες τότε που
σε συμβούλευα . Αν την είχες, δεν θα έχανες την ζωή σου».
Ο μύθος μας λέει
πως υπάρχουν άνθρωποι που όσο ζουν φέρονται διεστραμμένα στους φίλους τους ,
άμα όμως πεθάνουν ο θάνατός τους είναι ευεργεσία γι’ αυτούς.
