Κατανοώ τη σκέψη… μαντεύω το αύριο!!!

Του Παύλου Ανδριά

«Σκέπτομαι, σκέπτομαι… τα πάντα. Το μυαλό μου είναι συνέχεια πλημμυρισμένο από μια θάλασσα σκέψεων»,  σου λέει πλέον ο καθένας που θέλει να δηλώνει σκεπτόμενο ον!

Και με το δίκιο σου εσύ αναρωτιέσαι πως γίνεται όλος ο κόσμος να σκέπτεται...

να έχει πέσει σε βαθύ συλλογισμό και τούτη η χώρα να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο…

Ναι είναι γεμάτη από φωστήρες, από σύγχρονους φιλοσόφους που αντί να πηγαίνει μπροστά και να δείχνει σημάδια ανάκαμψης, βυθίζεται όλο και πιο πολύ στο βούρκο του ψέματος, της απάτης και της διαφθοράς!

Και εκεί είναι που μπαίνεις στο παιχνίδι της αναζήτησης μιας σκέψης που ίσως σε οδηγήσει έξω από το τούνελ του σκοταδισμού και της κοινωνικής σήψης και εκεί είναι που απογοητεύεσαι καθώς να ανακαλύπτεις ότι ο όρος σκέψη, υπάρχει μόνος το λεξικό.

Γιατί η λογική λέει, από τη στιγμή που μπορείς να κατανοήσεις τη σκέψη του άλλου, μπορείς να καταλάβεις και το τι θα ακολουθήσει, ποιο θα είναι το αύριο.

Εδώ όμως, στη δική μας καθημερινότητα κάτι τέτοιο δεν υπάρχει καθώς ουδείς θέλει να κοιτάξει τι γένεται γύρω του, τι συμβαίνει στο σπίτι του γείτονα, στη διπλανή πόλη, στο διπλανό χωριό.

Ίσως μας τρομάζει όλο αυτό που βιώνουμε, ίσως είμαστε ανίκανοι να διαχειριστούμε τη δύναμη του όχλου, του συνόλου με το οποίο άλλοι γράφουν τη δική τους ιστορία, κάνουν τα δικά τους άλματα προόδου.

Μπορεί, ποτέ δεν ξέρεις, να φτάσουμε και εμείς σε αυτό το σημείο, μπορεί και εμείς να μάθουμε να ακούμε τη σκέψη του άλλου, μπορεί, μπορεί χίλια μπορεί.

Το άσχημο όμως είναι, ότι όταν φτάσουμε να κάνουμε αυτό, το επόμενο βήμα, θα έχουμε χάσει τα πάντα και πάνω απ’ όλα την ελευθερία της έκφρασης και της ψυχικής εφορείας.

Δυστυχώς…