Έφυγε ο άνθρωπός της, και πήγε να τον «κλάψει»
πετώντας τα ρούχα από πάνω της μέσα στα μνήματα... Γιατί όλα μπορούν να συμβούν
σε αυτή τη ζωή!!!
Ο μακαρίτης της το έλεγε τακτικά. «Μωράκι μου, το
κορμί σου και ο κ@λ@ σου και νεκρούς ανασταίνει».
Έτσι και αυτή, αφού είδε κι αποείδε, και συνέχιζε
να της λείπει ο έρωτας από τον εκλιπόντα, είπε να τον αναστήσει.
Έτσι μια και δυο έτρεξε στην τελευταία του
κατοικία και ακούμπησε το κορμάκι της πάνω στο μνήμα, μέχρι να σηκωθεί ο
πολυταξιδεμένος της σύντροφος... αλλά του κάκου..
Κάποιοι περαστικοί που την είδαν της
συμπαραστάθηκαν στον μεγάλο της πόνος, και της εξήγησαν ότι «δεν ζωντανεύουν οι
νεκροί», κάτι που θα έπρεπε να γνωρίζει εάν είχε ακούσει από το ρεπερτόριο του
λαϊκού μας τραγουδιστή Σπύρου Ζαγοραίου, που τραγούδησε με μεγάλη μαεστρία το
εν λόγο μουσικό θέμα ώστε να καταπραΰνει τον πόνο των γυναικών που έρχονταν
στην ίδια κατάσταση... (Τέλης Μελαχρινός από parapolitika)
Το θέαμα
είναι ακατάλληλο για όσους έχουν πει τα ίδια λόγια... στον ερωτά τους!
Paulitos