Οι 170… ερχόμενοι μετά δόξης !
- Δεν έχετε πάτο ! επιμένουν
- Εμείς ; Μας είδατε καλά ; ρωτάμε έξαλλοι
- Εσείς ! Θα χρειαστεί να σας τον βάλουμε εμείς , διότι… ξέρουμε! καμαρώνουν
και στην εύλογη απορία, πως θα μας τον βάλουν, διευκρινίζουν
- Από κοντά! Αλλιώς πως ;
Έρχονται για να μας βάλουν σε… νέα τάξη
Γι αυτό έρχονται, διότι ήμαστε και άτακτοι και άσχετοι. Θα είναι εδώ σε λίγες μέρες ή εβδομάδες, το λένε όλα τα πουλάκια στα ραδιόφωνα , στις εφημερίδες και τα περιοδικά και στις τηλεοράσεις ότι έρχονται , αυτοί οι 170 , για να βάλουν, μας εξηγούν, βάση στα «εισπρακτικά» μας
- Γιατί εμείς δεν έχουμε βάση ; ρωτάς και κάνεις το τσαντισμένο
- Η δική σας βάση είναι χωρίς την απαιτούμενη βάση, κινείται αβάσιμα! απαντούν
Δεν είναι, όμως, έτσι τα πράγματα, και η αλήθεια είναι άλλη , εμείς ήμαστε ευαίσθητοι άνθρωποι, έχουμε μια ευαισθησία ως πολιτικό και κοινωνικό σύστημα με χαμηλό δείκτη αυστηρότητας , στις εισπράξεις, ήμαστε τύποι συναισθηματικοί.
- Δεν έχω να πληρώσω σου λέει ο Τάκης ή ο Σάκης που μόλις γύρισε από τη Μύκονο, σαν ξεροψημένο λουκάνικό
- Δε με νοιάζει , να τα βρεις ! του κάνει αυστηρά, ο τύπος απέναντι και τον κοιτάζει στα …χέρια
- Έφερα κουλουράκια λαδιού , θες ; αλλάζει κουβέντα ο Τάκης ή ο Σάκης που έχει γυρίσει κάτασπρος από την Αράχοβα από το πολύ …χιόνι
- Τα παίρνω! απαντά και πάει και τελείωσε, και το …κράτος , μένει πίσω, αφού είναι πίσω από το «εισπρακτικό» , κι υστερούμε στα έσοδα και μας… στερούν , έπειτα τις συντάξεις και τους μισθούς, γι αυτό έρχονται μετά δόξης οι 170 , αποφασισμένοι, λέει, γιατί ήμαστε εμείς… αναποφάσιστοι, αλλά , δε θα πάει μακριά το πράμα, όχι βέβαια , αυτό δεν πρόκειται να κρατήσει για πολύ , αποκλείεται… άντε μέχρι να ξεχρεώσουμε και μετά εδώ ήμαστε , μπορούμε να ξανά- χρεωθούμε! Μη ρωτάς κι εσύ πόσα χρόνια, ρώτησε τον εαυτό σου, μόνο, τι θα ψηφίσεις…
(από το συγγραφέα του βιβλίου «η ζωή αστειεύεται», εκδ. Περίπλους, ΝΙΚΟ Κ. ΜΟΥΛΙΝΟ)