Νεραϊδοπαρμένοι λέγονται οι άνθρωποι οι οποίοι είτε επειδή πάσχουν από μανία καταδίωξης είτε επειδή καταλαμβάνονται από διάφορα είδη επιληψίας, ξαφνικά παραφρονούν, πέφτουν σε αφασία, φαντάζονται ότι ακούνε διάφορους θορύβους, φεύγουν από την κατοικία τους και περιφέρονται άσκοπα σε όρη και βουνά.
Κάποια στιγμή συνέρχονται και βρίσκουν τα λογικά τους, ήδη όμως βρίσκονται πολύ μακριά από το σπίτι τους. Γι’ αυτούς ο λαός πιστεύει ότι «τους πήραν οι νεράιδες», απ’ όπου και ο χαρακτηρισμός «νεραϊδοπαρμένος».
Οι αρχαίοι τους ονόμαζαν «νυμφόληπτους». Η απόδοση παραφροσύνης και επιληπτικών καταστάσεων στις νεράιδες ούτε πρόσφατη είναι ούτε αποκλειστικά ελληνικό κτήμα, αφού σχετικές πεποιθήσεις αναφέρονται στις λαϊκές παραδόσεις πολλών λαών.
Η μουσίτσα
